Madam Melli

ភាគទី៤ “សុំទោសថ្ងៃក្រោយខ្ញុំនឹងមិនចាក់សោរទៀតទេ” ប្រាប់ដោយការអន់ចិត្តហើយ ហ្វេនស៊ី បែរខ្លួនដើរទៅបន្ទប់ផ្លាស់សម្លៀកបំពាក់ តែដើរមិនប៉ុន្មានជំហានផងក៏... “អាយយ....” ផឹប រាងតូចច្រឡឹងត្រូវដៃមាំមួនចាប់ឱបពីក្រោយ ថែមទាំងលើកនាងឱ្យផុតពីឥដ្ឋ ខណៈដែលអ្នកប្រព្រឹត្តដើរសម្ដៅទៅគ្រែយ៉ាងរហ័ស បញ្ជាក់ពីគោលបំណងរបស់ខ្លួនថាពេលនេះគេកំពុងចង់ធ្វើអ្វី ហើយកំពុងតែមានអារម្មណ៍បែបណាជាមួយនាង ហើយក៏ត្រូវការបញ្ចេញវាឥលូវនេះដូចគ្នា។ ព្រុស ខ្វាប់ ត្រឹមបោះស្រីតូចទៅលើគ្រែភ្លាម ដៃរវាមដូចមឹកចាប់កញ្ឆក់កន្សែងចេញពីរាងស្ដើងភ្លែត ថ្នាក់សាមីខ្លួនឆ្លេឆ្លាប្រញាប់ទាញភួយមកបិទបាំងរាងកាយអាក្រាតរបស់ខ្លួន។ “បង...បងចង់ធ្វើអី?” ហ្វេនស៊ី សួរទាំងញ័រមាត់ប៉ប៉ាច់ប្រឹងដោលថយក្រោយគេចពីមនុស្សកំណាច ដែលកំពុងសម្លឹងប៉ងសង្គ្រុបនាង។ “នាងស្រាតបែបនេះហើយខ្ញុំក៏សឹងតែស្រាតដូចគ្នា នាងថាទៅខ្ញុំចង់ធ្វើអី?” “បងមិនមែន...” “មែន! នាងមិនឮទេហ្អេស មុននេះអ្នកម៉ាក់ប្រាប់ថាចង់បានចៅ អ៊ី ចឹងហើយក្នុងនាមជាកូនខ្ញុំត្រូវបំពេញតាមតម្រូវវការរបស់់អ្នកម៉ាក់” អាចឹងចេះចង់បំពេញណាស់ ត្រង់អារឿងផ្សេងម៉េចក៏មិនចង់បំពេញតួនាទីជាកូនល្អផងទៅលោកប្រុស។ “តែខ្ញុំមិនទាន់ត្រៀមខ្លួននៅឡើយទេ” ...

  ភាគទី៣ (ស្វាមីកំណាច) ហ្វេនស៊ី នឹង វ៉ាល់សៀស៍ ធ្វើដំណើរមកដល់ភូមិគ្រឹះ ហ្វីលីព ប្រាយស៍ទីស៍ ត្រឹមឃើញបានវត្តមានកូនប្រុសនឹងកូនប្រសារម៉ាដាមស្ទុះស្ទាទៅរាក់ទាក់ស្វាគមន៍តែម្ដង ធ្វើមើលបែកគ្នារាប់ឆ្នាំអ៊ីចឹង ថ្នាក់អ្នកជាកូនប្រសារអត់អស់សំណើចមិនបាន ផ្ទុយពីកូនប្រុសនៅតែមុខមាំស្មើមិនប្រែ នេះសំណាងហើយគេមិនខ្មូរឱ្យមើលទៀតនោះ។ “ម៉ោះៗ ​​ចូលមកខាងក្នុងសិនមកកូន” ម៉ាដាមដឹកដៃកូនប្រសារស្រីដើរចូលទៅក្នុង ដោយមិនក្រឡេកភ្នែកមើលកូនប្រុសសូម្បីបន្តិច ទង្វើមួយនេះឱ្យអ្នកជាស្វាមីអត់ហួសចិត្តមិនបាន។ “ការងារយ៉ាងដែរ ហត់នឿយទេកូន?” ប្រមុខងាកមកសួរកូនប្រុសដែលត្រូវម្ដាយទុកចោលដែលអើពើជាមួយ។ “តិចតួចទេលោកប៉ា! ហើយនេះប៉ាម៉ាក់ហៅពួកខ្ញុំមកមានការអ្វីដែរ?” វ៉ាល់សៀស៍ សួរនាំសាច់ការដោយការដើរមកដាក់បង្គុយក្បែររាងតូចរបស់ភរិយា ទោះជាកាយវិការរបស់គេមិនបង្ហាញអ្វី តែក៏ល្មមឱ្យអ្នកខ្លះបានដឹងខ្លួនថាគេមិនបានពេញចិត្តនឹងអង្គុយក្បែរខ្លួនដូចគ្នា។ “គ្មានអ្វីធំដុំទេ គ្រាន់តែចង់ហៅពួកកូនមកញ៉ាំបាយ ហើយនិយាយរឿងហាន់នីម៉ូនរបស់ពួកកូនតែប៉ុណ្ណោះ” ឮប្រយោគចុងក្រោយហើយក្រមុំកំលោះទាំងពីរត្រូវងាកសម្លឹងមើលមុខគ្នា ដោយខានមិនបាន ហ្វេនស៊ី ញញឹមពោរពេញដោយក្ដីសុខ ខណៈដែល វ...

  ភាគទី២ “កូនកំលោះរបស់អ្នកនាងមកដល់ហើយ!” នារីបុគ្គលិកឱនខ្សឹបជា មួយ ហ្វេនស៊ី ដែលសាមីខ្លួនក៏ប្រញាប់ងាកមើលទាំងសប្បាយចិត្ត តែមិនប៉ុន្មានស្នាមញញឹមទាំងនោះត្រូវរលាយ តែមិនអស់ប៉ុន្មានព្រោះមិនចង់ឱ្យអ្នកដែលទើបតែមកដល់សង្ស័យ។ “គាត់មិនមែនជាកូនកំលោះរបស់ខ្ញុំទេ តែគាត់ជាបងប្រុសរបស់ខ្ញុំ” ហ្វេនស៊ី ព្យាយាមញញឹមស្រស់មកកាន់តែអ្នកចំពោះមុខ ដោយមិនភ្លេចងាកមកញញឹមដាក់បងប្រុសកំពូលចាយរាយរបស់ខ្លួន “ម៉េចក៏បងមកទីនេះ?” ក្រមុំតូចទទួលថង់អីវ៉ាន់ពីបុគ្គលិកមុននឹងដើរទៅរកបងប្រុសសង្ហា។ “ចៃដន្យបើកកាត់ទីនេះទើបចូលមកមើល ក្រែងលោអូនមិនទាន់ត្រលប់ទៅវិញ ហើយអូនក៏នៅទីនេះពិតមែន... ហើយនេះ វ៉ាល់សៀស៍ គេទៅណាហើយ? នេះកុំប្រាប់ឱ្យសោះថាមិនម៉ោ!” ហ្វ្រេង លែងមានទឹកមុខលេងសើចដូចមុននេះ មុខប្រែជាមាំក្រញូវតែម្ដងមិនប្រាប់ក៏ដឹងថាគេមានគំនិតចង់ដាល់អ្នកម្ខាងទៀតដែរ ទើបអ្នកយល់ចិត្តដូចជាប្អូនស្រីប្រញាប់រកលេសដោះស្រាយ។ “អ្នកណាថា! គាត់មកតើគ្រាន់តែមុននេះប្រាប់ថាមានការរវល់ទើបសុំត្រលប់ទៅវិញមុន” ហ្វេនស៊ី តបទាំងមិនភ្លេចញញឹមស្រស់ដូចដើមមិនឱ្យមានពិរុទ្ធ ទើបអ្នកជាបងប្រុសមិនអាចចាប់កំហុសអ្នកពូកែលេងទឹកមុខដូចជាប្អូនស្រីបាន។ “ទោះយ៉ាងណាក៏ត្រូវចាំជូនអូនត្រលប់ទៅវិញដែរ មិ...