ភរិយាលម្អទ្រនំ
“សុំទោសថ្ងៃក្រោយខ្ញុំនឹងមិនចាក់សោរទៀតទេ”
ប្រាប់ដោយការអន់ចិត្តហើយ ហ្វេនស៊ី បែរខ្លួនដើរទៅបន្ទប់ផ្លាស់សម្លៀកបំពាក់
តែដើរមិនប៉ុន្មានជំហានផងក៏... “អាយយ....”
ផឹប
រាងតូចច្រឡឹងត្រូវដៃមាំមួនចាប់ឱបពីក្រោយ
ថែមទាំងលើកនាងឱ្យផុតពីឥដ្ឋ ខណៈដែលអ្នកប្រព្រឹត្តដើរសម្ដៅទៅគ្រែយ៉ាងរហ័ស
បញ្ជាក់ពីគោលបំណងរបស់ខ្លួនថាពេលនេះគេកំពុងចង់ធ្វើអ្វី
ហើយកំពុងតែមានអារម្មណ៍បែបណាជាមួយនាង ហើយក៏ត្រូវការបញ្ចេញវាឥលូវនេះដូចគ្នា។
ព្រុស ខ្វាប់
ត្រឹមបោះស្រីតូចទៅលើគ្រែភ្លាម
ដៃរវាមដូចមឹកចាប់កញ្ឆក់កន្សែងចេញពីរាងស្ដើងភ្លែត ថ្នាក់សាមីខ្លួនឆ្លេឆ្លាប្រញាប់ទាញភួយមកបិទបាំងរាងកាយអាក្រាតរបស់ខ្លួន។
“បង...បងចង់ធ្វើអី?” ហ្វេនស៊ី
សួរទាំងញ័រមាត់ប៉ប៉ាច់ប្រឹងដោលថយក្រោយគេចពីមនុស្សកំណាច
ដែលកំពុងសម្លឹងប៉ងសង្គ្រុបនាង។
“នាងស្រាតបែបនេះហើយខ្ញុំក៏សឹងតែស្រាតដូចគ្នា
នាងថាទៅខ្ញុំចង់ធ្វើអី?”
“បងមិនមែន...”
“មែន! នាងមិនឮទេហ្អេស
មុននេះអ្នកម៉ាក់ប្រាប់ថាចង់បានចៅ អ៊ី
ចឹងហើយក្នុងនាមជាកូនខ្ញុំត្រូវបំពេញតាមតម្រូវវការរបស់់អ្នកម៉ាក់”
អាចឹងចេះចង់បំពេញណាស់
ត្រង់អារឿងផ្សេងម៉េចក៏មិនចង់បំពេញតួនាទីជាកូនល្អផងទៅលោកប្រុស។
“តែខ្ញុំមិនទាន់ត្រៀមខ្លួននៅឡើយទេ”
“តែខ្ញុំថានាងត្រៀមតាំងពីរៀបការមកម្ល៉េះ!”
មែន! ម្សិលមិញនាងត្រៀមខ្លួនពិតមែន
តែមិនមែនថ្ងៃនេះដែលគេផ្លាស់ប្ដូរដូចត្រូវខ្មោចចេញចូលបែបនេះទេ។
“បងទុកពេលឱ្យខ្ញុំមួយអាទិត្យបានទេ?”
“មិនបាន! មួយថ្ងៃក៏មិនបានដែរ
ព្រោះខ្ញុំមិនចូលចិត្តចាំ”
“អាយយ បងវ៉ាល់សៀស៍!” ហ្វេនស៊ី ស្រែកភ្លាត់សំឡេងពេលភួយដែលគ្របរាងកាយមុននេះត្រូវទាញកន្រ្តាក់មួយទំហឹង
បន្សល់ត្រឹមរាងកាយននលគកបង្អួតសម្រស់ផ្ចាញ់ផ្ចាលភ្នែកសាតានកំណាច។
ឃើញឳកាសចំពោះមុខ វ៉ាល់សៀស៍
មិនអែអង់នាំខាតពេលវេលាច្រើន ក៏ហក់ទៅសង្គ្រុបឆ្មាព្រៃយកតែម្ដង
ប្រើដៃប្រើជើងដែលពេញដោយកម្លាំងមហាសាលរបស់ខ្លួន សង្កត់ឃាំងស្រីក្រមុំនៅមួយកន្លែងមិនឱ្យនាងបានរត់ទៅណារួច។
“ក្រែងនាងចង់ធ្វើជាប្រពន្ធរបស់ខ្ញុំហ្អេស
អ៊ីចឹងក៏ត្រូវធ្វើតួនាទីនេះដូចគ្នា”
“បង វ៉ាល់សៀស៍ កុំ... អ្ហាសស”
ជុប
ហ្វេនស៊ី ខាំមាត់ស្រែកថ្ងូរមួយរំពេចពេលចុងស្រួចស៊ីជម្ពូរត្រូវបឺតខ្លាំងៗ
តាមដោយដៃរវាមម្ខាងទៀតលូកមកច្របាច់ញក់ញីភ្នំស្រីខ្លាំងស្រាល ឈ្លីលេងតិចៗ
ដាស់អារម្មណ៍ស្រៀវស្រើបដល់អ្នកក្រោមរាងកាយព្រមទាំងខ្លួនឯងដូចគ្នា។
“ស្អាតណាស់ វ៉ានស៊ីង
នាងស្អាតលើសពីការគិតរបស់ខ្ញុំទៅទៀត”
“អ្ហាស ឈឺ អ្ហឹមម”
ម្ចាស់រាងកាយតូចប្រឹងពត់ពែនខ្លួន
រើបម្រាស់គេចចេញពីមនុស្សកំណាចដដែលគិតតែបឺតខាំរាងកាយរបស់ខ្លួន
មិនដឹងថាពេលនេះដងខ្លួនរបស់នាងចេញឈាមកន្លែងណាខ្លះហើយទេ។
“ម៉េចក៏ស្បែកនាងទន់យ៉ាងនេះ ហ្វេនស៊ី អ្ហឹម”
វ៉ាល់សៀស៍ ដែលខានបញ្ចេញអារម្មណ៍ជាច្រើនខែ បឺតជញ្ជក់ ថែថើបសព្វសាច់ក្រអូបអ្នកជាភរិយាដោយការឈ្លក់វង្វេង
កាន់តែនាងរើបម្រាស់គេចកាន់តែឱ្យរាងកាយទាំងពីរនែបនិត្យស្និទ្ធស្នាលនឹងគ្នាខ្លាំងជាងមុនលើសដើម
ក៏កាន់តែសាងការប្រាថ្នាដល់មនុស្សកំណាចដូចគ្នា។
វ៉ាល់សៀស៍
ថែថើបចុំទៅក្រោមជារើយៗតាមអំពើពាលរបស់ខ្លួន ប្រុសកំលោះបឺតសាច់.សដេញចុះមកខាងក្រោម
រហូតមកឈប់មុខត្រង់ភាពក្រពុំតឹងណែនរបស់ភរិយា
គ្រាន់តែបានឃើញគេក៏ត្រូវស្រឡាំងកាំងមិនគិតថាភាពក្រមុំរបស់នាងស្រស់ស្អាតដល់ថ្នាក់នេះ
ទាំង.សទាំងម៉ត់រលោងគ្មានរោមមាសសូម្បីមួយសរសៃសោះ។
ក្អឹក
អ្នកប្រុសកំលោះលេបទឹកមាត់ចូលបំពង់.ទាំងលំបាក
ក្នុងខ្លួនចាប់ផ្ដើមក្ដៅអន្ទះអន្ទែង ភ្លើងប្រាថ្នា តណ្ហាក្ដៅរោលរាលពេញទាំងខ្លួនអស់តែម្ដងហើយ
លែងតាប៉ែរេរាទៀត វ៉ាល់សៀស៍
ជ្រប់មុខទៅរាក់ទាក់ប្អូនស្រីក្រមុំកកំពុងតែបក់ដៃហៅខ្លួន។
“ត្រង់នោះមិនបានទេបង វ៉ាល់សៀស៍ អ្ហាស
អ្ហឹសស...” ហ្វេនស៊ី ប្រុងឃាត់អ្នកម្ខាងទៀតតែពេលដែលគេប៉ះពាល់
បែរជាចាប់សក់ខ្មៅក្រឹបឱ្យជ្រប់នែបនិត្យនៅត្រង់នោះយ៉ាងស្និទ្ធស្នាល!
រូបភាពរមិចរមូលដោយភ្លើងតណ្ហាស្រីក្រមុំឱ្យអ្នកប្រព្រឹត្តពេញចិត្តមែនទែន
កាន់តែអ្នកក្រោមរាងកាយថ្ងួចថ្ងូរព្រោះខ្លួនបែបនេះ វ៉ាល់សៀស៍ កាន់តែធ្វើការវាយលុក
នឹងបំបោសអង្អែលល្អាងស្នេហ៍ស្រីដោយអណ្ដាតនឹងម្រាមដៃ យ៉ាងស្ទាត់ជំនាញតាមរយៈបទពិសោធន៍ដែលខ្លួនធ្លាប់ឆ្លងកាត់យ៉ាងជោកជាំ។
“ណែនខ្លាំងណាស់ ហ្វេនស៊ី នេះនាងរឹតម្រាមដៃខ្ញុំសឹងតែដាច់ទៅហើយ”
“អ្ហាស បងវ៉ាល់សៀស៍ ខ្ញុំពិបាកទ្រាំណាស់
អ្ហឹសស” ស្រីក្រមុំពើងខ្លួនឡើងខ្ពស់
ពេលអារម្មណ៍អ្វីម្យ៉ាងដែលនាងមិនធ្លាប់បានជួបទាល់តែសោះកំពុងតែបោលសម្រុកពេញទាំងប្រាណរបស់នាង
ថែមទាំងពេលនេះវាកំពុងជិតបំផ្ទុះចេញមកទៀត “អ្ហឹស ខ្ញុំ....ខ្ញុំជិតស្លាប់ហើយ
អ្ហាសស” នាងអាចស្លាប់ទេបើវាពិបាកម្លឹងៗ នាងសឹងតែមិនអាចគ្រប់គ្រងខ្លួនឯងបានទៅហើយ
ពេលនេះខ្លួននាងដូចកំពុងស្ថិតក្នុងពាក់កណ្ដាលឋាននរកពាក់ កណ្ដាលឋានសួគ៌អ៊ីចឹង។
“ហ៊ឹសៗ គ្មានអ្នកណាស្លាប់ព្រោះតែរឿងនេះទេស្រីស្អាត
បញ្ចេញវាមក ហ្វេនស៊ី ខ្ញុំចង់ភ្លក់រសជាតិរបស់នាង”
ស្ដេចប្រយុទ្ធបន្ថែមកម្លាំងវាយសម្រុកញាប់ឡើងៗរហូតទាល់តែ....
“អ្ហាសស អ្ហឹសស...” ហ្វេនស៊ី
កន្រ្តាក់ខ្លួនតិចៗបីបួនខណៈទឹកដមធម្មជាតិរបស់ស្ដ្រីហូរស្រោចស្រពចេញពីល្អាងស្នេហ៍
តែត្រូវស្វាមីកំណាចបឺតជញ្ជក់យកកខ្ទេចខ្ទីអស់គ្មានសល់ឱ្យជ្រាបមកលើពូកសូម្បីតែមួយតំណក់។
“អ្ហឹមម ផ្អែមខ្លាំងណាស់ ហ្វេនស៊ី”
ជុប
បន្ទាប់ពីធ្វើឱ្យស្រីស្រស់ឡើងឋានសួគ៌
ដោយមាត់នឹងអណ្ដាតរបស់់ខ្លួនហើយ វ៉ាល់សៀស៍ នាំខ្លួនឡើងមកលើបឺតជញ្ជក់មាត់តូចប្រើអណ្ដាតដែលនៅជាប់ទឹកដមស្រីក្រមុំ
រុញចូលទៅប្រលែងលេងក្នុងក្រអូមមាត់តូច ឱ្យសាមីខ្លួនបានភ្លក់រសជាតិមួយនោះដែរ!
ខណៈដែលកំពុងថែថើបដាស់អារម្មណ៍ឱ្យភរិយាជាថ្មី
ស្វាមីសាតានប្រើដៃម្ខាងលូកទៅទាញប៊ុកស័ររបស់ខ្លួនទម្លាក់ចោល ហើយពេលនេះរាងកាយរបស់គេក៏៏អាក្រាតមិនខុសពីអ្នកក្រោមរាងកាយដូចគ្នា
អ្វីដែលខុសគ្នានោះគឺគេមិនទាន់ទទួលបានក្ដីសុខខណៈដែលស្រីក្រមុំទទួលបានវាម្ដងរួចទៅហើយដោយមាត់របស់គេ
គេត្រូវការទទួលក្ដីសុខពេលនេះឥលូវនេះ មិនអាចបង្អង់បានទេ
ហើយក៏ត្រូវការចូលទៅក្នុងខ្លួនតូច ឱ្យភាពតូចចង្អៀតមួយនោះរឹតរួតប្អូនប្រុសរបស់គេ
នេះគ្រាន់តែកិតដល់គេក៏៏មានក្ដីសុខណាស់ទៅហើយ។
“អ្ហាស បងវ៉ាល់សៀស៍ អ្ហឹមម” ហ្វេនស៊ី
ថ្ងូរជាថ្មីពេលមានអ្វីមិនដឹងទាំងក្ដៅទាំងរឹងកំពុងតែត្រដុស
បោសអង្អែលលើភាពទន់ជ្រាយរបស់ខ្លួន។
“ខ្ញុំត្រូវការនាង ត្រូវការចូលទៅក្នុងខ្លួននាងឥលូវនេះ
ហ្វេនស៊ី” គេមិនអាចទ្រាំចាំបានតទៀតទេ មិនអ៊ីចឹងគេអាចនឹងដាច់ខ្យល់ស្លាប់ក៏ថាបាន
វ៉ាល់សៀស៍
ជន្លជន្លិចលេងនឹងល្អាងស្នេហ៍ឱ្យនាងបានត្រៀមខ្លួនប្រយុទ្ធបីបួនដងទើបសម្រេចចិត្តសម្រុកចូលទាំងមិនបង្អង់។
“អ្ហាសស ហ៊ឹក ឈឺ ហ៊ឹកៗ បងវ៉ាល់សៀស៍ ខ្ញុំឈឺថយចេញទៅ”
អារម្មណ៍សុខស្រួលមុននេះស្រាប់តែរលាយបាត់មកវិញមួយរំពេច ជំនួសមកវិញដោយការឈឺចាប់
ឈឺខ្លាំងណាស់ដូចមានគេចាប់ហែករាងកាយនាងជាពីរអ៊ីចឹង។
“ស៊ូច
លើកដំបូងគឺបែបនេះហើយបន្តិចទៀតនឹងលែងឈឺហើយ”
ជុប
វ៉ាល់សៀស៍
ឱនបឺតជញ្ជក់មាត់តូចច្រមិចបន្លប់ការឈឺចាប់ដល់នាងក្រមុំ គេដឹងថានេះជាលើកដំបូងរបស់នាង
ដឹងថានាងអាចនឹងឈឺចាប់បែបនេះ តែដែលគេសម្រេចចិត្តសម្រុកចូលទាំងគំហុកមិនចូលសន្សឹមៗ
ព្រោះមិនចង់ឱ្យអ្នកក្រោមរាងកាយឈឺចាប់យូរ!
ប្រុសកំលោះនៅបន្តសំងំក្នុងខ្លួនក្រមុំអស់មួយសន្ទុះ
ទាល់ជឿជាក់ថាអ្នកម្ខាងទៀតឈប់ឈឺចាប់ ទោះបគេចាត់ការវាយលុកបន្ត។
"អឹមម ណែនណាស់ ហ្វេនស៊ី" វ៉ាល់សៀស៍
កម្រើកខ្លួនយឺតៗមួយៗ
ចង់ឱ្យស្រីក្រមុំបានត្រៀមខ្លួនក្នុងការវាយសម្រុកនាពេលបននតិចទៀតនេះ។
"អ្ហឹស អ្ហឹម..."
ស្រីតូចជ្រួញមុខខាំមាត់ ពេលទទួលបានអាការៈប្លែកថ្មីផ្សេងទៀតក្នុងរាងកាយ។
"ឈឺឬ?" ប្រុសកំលោះឱនសួរអ្នកជាភរិយា
ពេលឃើញទឹកមុខរបស់នាង។
"មិន...មិនទេ តែ...តែវា អ្ហាសស"
ហ្វេនស៊ី ធ្លោយថ្ងូរខ្លាំងៗពេលអ្នកខាងលើរាងកាយ
ប្ដូរពីកម្រើកយឺតមកជាខ្លាំងក្លាមួយរំពេច។
ផ្លាប់ ផ្លាប់
ត្រគាកបាវខ្សាច់អុកខ្លាំងៗចូលមកក្នុងល្អាងស្នេហ៍ស្រី
បាតដៃក្ដៅគគុកស្ទាបច្របាច់ញក់ញីដើមទ្រូងក្រពុំ ត្រដុសតាមរាងកាយតូចសម្រួលអាការៈស្រៀវស្រាញដល់នាង
វ៉ាល់សៀស៍ ចាប់ឡើងស្រឡូនជើងម្ខាងមកពាក់ស្មាមាំរបស់ខ្លួន
ខណៈអាវុធរឹងមាំនៅតែវាយសម្រុកគូសត្រូវមិនឈប់ដូចគ្នា។
"អ្ហាស បងវ៉ាល់សៀស៍ អ្ហឹសស" ហ្វេនស៊ី
ពើងត្រគាកទៅរកអ្នកជាស្វាមីកាន់តែខ្ពស់
ស្របពេលរាងកាយក៏ទទួលបានភាពស្រើបស្រាលមិនតិចដូចគ្នា ស្រីក្រមុំខ្ញាំច្របាច់ដើមទ្រូងរបស់ខ្លួន
ព្រោះរាងកាយញាប់ញ័រនឹងតណ្ហាមិនដឹងបញ្ចេញអារម្មណ៍កន្លែងណា។
"អ្ហឹម នាងអស្ចារ្យខ្លាំងណាស់ ហ្វេនស៊ី
អ្ហឹម" ម្រាមដៃវែងស្អាតធ្វើការញក់ខ្លាំងៗលើភាពទន់ជ្រាយ
ជួយដាស់អារម្មណ៍ដល់ភរិយា។
វ៉ាល់សៀស៍ ព្រលែងជើងស្រឡូនឱ្យមានសេរីភាព
បន្ទាប់មកក៏ទម្លាក់ទម្ងន់ទាំងអស់ដល់នាងស្រី ហាក់ដឹងថានាងកំពុងតែត្រូវការឱបរឹត
បញ្ចេញភ្លើងប្រាថ្នាជាមួយរាងកាយរបស់ខ្លួន។
ជុប
ប្រុសកំណាចបឺតជញ្ជក់មាត់មានស្នេហ៍
ដែលហើមជាំព្រោះខ្លួនមុននេះខ្លាំងៗម្ដងទៀត ខណៈដៃក៏មិនឈប់ធ្វើតួនាទីរបស់ខ្លួន
ស្ទាបអង្អែលច្របាច់តាមរាងស្រឡៅស្រឡូន ដូចគ្នានឹង ហ្វេនស៊ី
ឱបរឹតរាងក្រាស់បញ្ចេញអារម្មណ៍ទាំងប៉ុន្មានទៅលើនោះតាមរយៈខ្វាចខ្ញាំ
ខ្នងក្រាស់ឡើងចេញឈាមរឹមៗអស់ទៅហើយ។
"អ្ហាស បងវ៉ាល់សៀស៍!"
"អ្ហឹម ហ្វេនស៊ី..."
"អ្ហឹសស"
វ៉ាល់សៀស៍ ចាប់ស្រីស្រស់បង្វែងឱ្យដេកផ្គាប់មុខ
តាមដោយខ្លួនវាយសម្រុកចូលមកពីក្រោយអុកយកៗគ្មានប្រណីដែលសាមីខ្លួនម្ខាងទៀតក៏ពេញចិត្តថ្ងូរឱ្យរហឺសតែម្ដងហើយ
នៅពេលនេះគ្មានអ្វីសំខាន់ជាងភ្លើងតណ្ហាដែលគេត្រូវផ្គត់ផ្គង់វានោះទេ។
"អ្ហាស អ្ហា..."
"អ្ហឹម
តឹងណែនល្អណាស់ប្រពន្ធសម្លាញ់!" ស្វាមីសាតានលូកចូលមកក្ដោបក្ដាប់ភ្នំមាសស្រី
ច្របាច់ខ្ញាំខ្លាំងៗធ្វើដូចជាច្របាច់ម្សៅមីទៅហើយ។
វ៉ាល់ ក្រោកលុតជង្គង់ដោយមិនភ្លេចទាញរាងតូចស្ដើងភរិយាមកតាមជាមួយ
ទាំងមិនឈប់វាយសម្រុកទាល់តែសោះ ហើយក៏កាន់តែញាប់ខ្លាំងក្លាឡើងដូចគ្នា។
"វិសេសណាស់ប្រពន្ធសម្លាញ់!"
"អ្ហឹមម..." ហ្វេនស៊ី ស្រាក់.កមាំផ្អៀងមុខទៅរកមុខមាំសង្ហាខណ:ប្រុសកំលោះក៏ឱនមកបឺតជញ្ជក់មាត់ក្រពុំ
ស្របពេលគ្នានឹងដៃទាំងគូស្ទាបអង្អែលរាងស្ដើង យ៉ាងពេញសិទ្ធិតែម្សងហើយ។
"អ្ហឹមម"
"អ្ហាស ខ្ញុំពិបាកទ្រាំណាស់ បងវ៉ាល់សៀស៍
អ្ហឹសស"
"បន្តិចទៀតដល់ហើយអូនសម្លាញ់ អ្ហឹម"
ផ្លាប់ ផ្លាប់
កាន់តែឋានសួគ៌ហោះចំពោះមុខត្រគាកកំណាចកាន់តែបន្ថែមកម្លាំងវាយលុកញាប់ឡើងៗ
សាងឱ្យរាងកាយទាំងពីរញ័ររញ្ជួយទៅតាមនោះ មិនខុសពីគ្រែដែលលាន់ឮស្នូរសំឡេងជាការប្រឆាំង
តែដូចដែលគេប្រាប់ គេមិនខ្វល់អ្វីទាំងអស់ក្រៅពីភ្លើងតណ្ហាដែលត្រូវការផ្គត់ផ្គង់។
"អ្ហាស អ្ហា បងវ៉ាល់សៀស៍ អ្ហាសស..."
"អឹមម តិចទៀត..."
ប្រុសកំលោះប្រឹងទប់អាការៈរបស់ខ្លួនឱ្យបានយូរជាងនេះ តែមើលទៅគេមិនអាចនោះទេដែលត្រូវប្រឆាំងនឹងភាងតឹនណែនមួយនេះបាន
ចុងក្រោយគេក៏ត្រូវព្រមដោះលែងក្ដីសុខចេញមកឱ្យទាល់តែបាន។
"អ្ហាសស អ្ហា..."
មិនមែនតែអ្នកជាស្វាមីនោះទេដែលផ្ទុះ ហ្វេនស៊ី កន្រ្តាក់ខ្លួនបញ្ចេញក្ដីសុខមិនខុសពីស្វាមីដូចគ្នា
ខណៈដែលរាងកាយទទួលបានក្ដីសុខហើយ ទាំងពីរនាក់នៅតែបន្តឱបថើបគ្នាទាំងមិនដាច់អាល័យ។
ព្រុស
វ៉ាល់សៀស៍ ផ្ដួលខ្លួនគេងលើរាងកាយអាក្រាតភរិយា
ទាំងមិននាំប្អូនប្រុសចេញឆ្ងាយពីភាពតឹងណែនទាល់តែសោះ
ស្វាមីភរិយាទាំងពីរគេងស្ដាប់ដង្ហើមដង្ហក់របស់គ្នា ក្នុងពេល ហ្វេនស៊ី
ចាប់ផ្ដើមទន់ភ្នែកអស់កម្លាំងល្វើយជាមួយសង្គ្រាមមុននេះ
តែបិទមិនបានប៉ុន្មានផងកែវភ្នែកស្អាតត្រូវបើកធំឆោឡោ
ពេលអាវុធទេពប្រុសភ្ញាក់ក្នុងខ្លូននាងជាថ្មី។
"បងវ៉ាល់សៀស៍!"
នាងហៅគេសំឡេងស្រទន់ជាសញ្ញាប្រាប់អ្វីម្យ៉ាងតែគេ បែរជាគិតថានាងបបួលអញ្ជើញទៅវិញ ទោះនាងឱ្យឈប់វ៉ៃងាប់ក៏គេមិនឈប់ដែរ។
"ត្រូវការម្ដងទៀតមែនទេ?" វ៉ាល់សៀស៍ ចាប់ស្រីរាងស្អាតឱ្យគេងផ្ងារជាថ្មី ហើយក៏....
"មិន...អ្ហាស អ្ហឹកក"
ពាក្យប្រកែកត្រូវប្ដូរមកជាថ្ងូរ ពេលប្រុសឆ្កួតកាមចាត់ការវាយលុកជាថ្មី។
សង្គ្រាមក្ដៅសាច់ជាលើកទីពីរក៏កើតឡើងចាប់ពីពេលនេះ
ហើយប្រាកដណាស់បើភ្លើងឆេះហើយវាមិនងាយរលត់នោះទេ ជាពិសេសភ្លើងតណ្ហានេះតែម្ដង!
ក្នុងបន្ទប់ពោរពេញដោយសំឡេងថ្ងូរនៃក្ដីសុខ
ជះសាយភាយដោយក្លិននៃសង្គ្រាមស្នេហ៍រវាសប្ដីប្រពន្ធទាំងពីរ
រហូតដល់ទាបភ្លឺទើបព្រមបញ្ឈប់ មិនមែនទេ បើមិនមែនព្រោះស្រីតូចសន្លប់មុនទេ
មនុស្សកំណាចក៏ប្រហែលជាមិនបញ្ចប់រឿងក្ដៅគគុកមួយនេះដូចគ្នា។
